«روش کار میان‌رشته‌ای من به شیوه‌ی خاصی مخاطب را با خود درگیر می‌سازد تا گفت‌وگویی آزاد و تکاملی ایجاد کند. کارها گاهی نظریات در حوزهی تنانگی و سوبژکتیویته‌ی اجتماعی/سیاسی را بر هم ریخته تا فضایی از شک پیرامون وضعیت زیسته و مادیِ بدن ایجاد کنند. آن‌ها ریشه در دنیای درون دارند، با قرارگرفتن در مکان‌ها یا موقعیت‌هایی خاص بروز می‌یابند و به تسخیر شبح‌گونه‌ی تاریخ، ویژگیهای بومیِ مکان و شاعرانگی مواد می‌پردازند.»
بیانیه‌ی هنرمند، ۲۰۲۱
تریسی کِلی هنرمند‌ـ‌ـپژوهشگر مستقل و میان‌رشته‌ای در حوزهی روش‌‌های زنده‌ی هنری است. او در پروژه‌های پژوهشی خود بر روی مفهوم «همکاری» به عنوان یک روش کار، تجسم‌‌بخشی و عامل نظری مطالعه می‌کند و آن را با ویژگیهای مشارکتی، گفت‌وگویی، منتشرشونده و ریشه‌‌ای (ریزومی) همراه می‌داند. کِلی بر اهمیت فضاهای آستانه‌ای، گذرا و مهجورْ در ساختن، اندیشیدن و درنتیجه ایجاد گفت‌وگو تأکید دارد. هدف او، ازشکل‌اندازی و تمرکززدایی از آن چیزی است که به عنوان واقعیت دیده/پذیرفته می‌شود و آلودن، آشکارسازی وتصریح انتقادی چیزهایی که به چشم نیامده و یا احساس نمی‌شوند.
